Państwo bez tortur

2 kwietnia w siedzibie Rzecznika Praw Obywatelskich w Warszawie odbyło się spotkanie z Przemysławem Kazimirskim, dyrektorem Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur w Biurze RPO. Dotyczyło ono zaangażowania się kapelanów więziennych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w kampanię „nie dla tortur”, która polega między innymi na rozpropagowaniu definicji tortur oraz zwróceniu uwagi opinii społecznej na miejsca, w których tortury pod różną postacią mogą występować. W spotkaniu wziął udział ks. Ryszard Pieron duszpasterz więziennictwa Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce

Czym są tortury? To umyślne zadawanie ostrego, fizycznego bądź psychicznego, bólu lub cierpienia. Może zadać je: funkcjonariusz państwowy lub inna osoba występująca w charakterze urzędowym lub z ich polecenia albo za wyraźną lub milczącą zgodą. O torturach mówimy, jeśli stosuje się je w celu: uzyskania od ofiary lub od osoby trzeciej informacji lub wyznania, ukarania za popełniony czyn (przez daną osobę lub osobę trzecią), nawet jeśli o dokonanie tego czynu jest tylko podejrzanym, zastraszenia lub wywarcia nacisku na daną osobę lub osobę trzecią, wynikającym z wszelkiej formy dyskryminacji.
Kto może być ich ofiarą? Każdy!

Więcej https://www.rpo.gov.pl/pl/content/panstwo-bez-tortur-kampania

Krajowy Mechanizm Prewencji Tortur

CO TO JEST MIEJSCE ZATRZYMAŃ? CZYM JEST POZBAWIENIE WOLNOŚCI?

Zgodnie z definicją art. 4 OPCAT, pod pojęciem miejsc zatrzymań kryją się wszystkie miejsca pozostające pod jurysdykcją i kontrolą Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie przebywają lub mogą przebywać osoby pozbawione wolności na podstawie polecenia organu władzy publicznej bądź za jego namową, zgodą lub przyzwoleniem.

Z kolei pozbawienie wolności oznacza jakąkolwiek formę zatrzymania lub uwięzienia bądź umieszczenia osoby w publicznym lub prywatnym miejscu odosobnienia, którego osobie tej nie wolno z własnej woli opuszczać, na mocy polecenia jakiejkolwiek władzy sądowej, administracyjnej lub innej.

Cytowany artykuł wskazuje w sposób jednoznaczny na mandat KMPT do prowadzenia monitoringu nie tylko w tradycyjnych miejscach detencji takich jak zakłady karne czy jednostki policji, ale też wszędzie tam gdzie przebywają, lub mogą przebywać osoby wbrew własnej woli. Tak szerokie rozu­mienie zakresu działania KMPT pozwala na monitorowanie miejsc pozbawienia wolności, które prowadzone są także przez podmioty prywatne np. prywatne domy opieki.

KMPT wizytuje między innymi:

  • areszty śledcze / zakłady karne,
  • schroniska dla nieletnich / zakłady poprawcze,
  • pomieszczenia dla osób zatrzymanych jednostek organizacyjnych Policji, Straży Granicznej,
  • komisariaty Policji,
  • policyjne izby dziecka,
  • młodzieżowe ośrodki wychowawcze,
  • areszty w celu wydalenia,
  • ośrodki strzeżone dla cudzoziemców,
  • wojskowe miejsca zatrzymań,
  • szpitale psychiatryczne,
  • izby wytrzeźwień,
  • domy pomocy społecznej,
  • zakłady opiekuńczo-lecznicze,
  • placówki całodobowej opieki.

Więcej https://www.rpo.gov.pl/pl/content/co-jest-krajowy-mechanizm-prewencji

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.