2 kwietnia w siedzibie Rzecznika Praw Obywatelskich w Warszawie odbyło się spotkanie z Przemysławem Kazimirskim, dyrektorem Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur w Biurze RPO. Dotyczyło ono zaangażowania się kapelanów więziennych Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w kampanię „nie dla tortur”, która polega między innymi na rozpropagowaniu definicji tortur oraz zwróceniu uwagi opinii społecznej na miejsca, w których tortury pod różną postacią mogą występować. W spotkaniu wziął udział ks. Ryszard Pieron duszpasterz więziennictwa Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce
Czym są tortury? To umyślne zadawanie ostrego, fizycznego bądź psychicznego, bólu lub cierpienia. Może zadać je: funkcjonariusz państwowy lub inna osoba występująca w charakterze urzędowym lub z ich polecenia albo za wyraźną lub milczącą zgodą. O torturach mówimy, jeśli stosuje się je w celu: uzyskania od ofiary lub od osoby trzeciej informacji lub wyznania, ukarania za popełniony czyn (przez daną osobę lub osobę trzecią), nawet jeśli o dokonanie tego czynu jest tylko podejrzanym, zastraszenia lub wywarcia nacisku na daną osobę lub osobę trzecią, wynikającym z wszelkiej formy dyskryminacji.
Kto może być ich ofiarą? Każdy!
Więcej https://www.rpo.gov.pl/pl/content/panstwo-bez-tortur-kampania
Krajowy Mechanizm Prewencji Tortur
CO TO JEST MIEJSCE ZATRZYMAŃ? CZYM JEST POZBAWIENIE WOLNOŚCI?
Zgodnie z definicją art. 4 OPCAT, pod pojęciem miejsc zatrzymań kryją się wszystkie miejsca pozostające pod jurysdykcją i kontrolą Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie przebywają lub mogą przebywać osoby pozbawione wolności na podstawie polecenia organu władzy publicznej bądź za jego namową, zgodą lub przyzwoleniem.
Z kolei pozbawienie wolności oznacza jakąkolwiek formę zatrzymania lub uwięzienia bądź umieszczenia osoby w publicznym lub prywatnym miejscu odosobnienia, którego osobie tej nie wolno z własnej woli opuszczać, na mocy polecenia jakiejkolwiek władzy sądowej, administracyjnej lub innej.
Cytowany artykuł wskazuje w sposób jednoznaczny na mandat KMPT do prowadzenia monitoringu nie tylko w tradycyjnych miejscach detencji takich jak zakłady karne czy jednostki policji, ale też wszędzie tam gdzie przebywają, lub mogą przebywać osoby wbrew własnej woli. Tak szerokie rozumienie zakresu działania KMPT pozwala na monitorowanie miejsc pozbawienia wolności, które prowadzone są także przez podmioty prywatne np. prywatne domy opieki.
KMPT wizytuje między innymi:
- areszty śledcze / zakłady karne,
- schroniska dla nieletnich / zakłady poprawcze,
- pomieszczenia dla osób zatrzymanych jednostek organizacyjnych Policji, Straży Granicznej,
- komisariaty Policji,
- policyjne izby dziecka,
- młodzieżowe ośrodki wychowawcze,
- areszty w celu wydalenia,
- ośrodki strzeżone dla cudzoziemców,
- wojskowe miejsca zatrzymań,
- szpitale psychiatryczne,
- izby wytrzeźwień,
- domy pomocy społecznej,
- zakłady opiekuńczo-lecznicze,
- placówki całodobowej opieki.
Więcej https://www.rpo.gov.pl/pl/content/co-jest-krajowy-mechanizm-prewencji